Na fali wrześniowych refleksji o losach Polski w 1939 roku obejrzałem film dokumentalny Obrona Wizny – Polskie Termopile. Historię bohaterskiej śmierci kapitana Korusu Ochrony Pogranicza Władysława Raginisa – jego rozerwanie się granatem po poddaniu załogi bunkrów, znałem od szkoły średniej. Z ciekawością poznałem całościowy obraz bohaterskiej bitwy stoczonej pod Wizną w dniach 7-10 września 1939 roku. 720 polskich żołnierzy dowodzonych przez kapitana Władysława Raginisa, przez 3 dni powstrzymywało marsz na wschód kolumn pancernych Heinza Guderiana. Przewaga Niemców w ludziach i sprzęcie była ogromna. To jedynie dzięki heroizmowi polskiego żołnierza, agresor nie uporał się z Polską w dwa tygodnie. Swoją postawą i obroną polskiej ziemi, do ostatniej kropli krwi, żołnierze pod komendą kapitana Władysława Raginisa sprawili, że obrona Wizny przeszła do historii jako Polskie Termopile. Tylko przykre jest to, że na godny narodowego bohatera pochówek, kapitan Raginis musiał czekać ponad 70 lat! Obrońców spod Wizny rozsławia niezawodny szwedzki zespół Sabaton. Tak kulisy powstania utworu opisuje lider grupy, Joakim Brodén: Polski fan przesłał nam kiedyś informację o bitwie pod Wizną. Kiedy przeczytaliśmy o czynach kapitana Władysława Raginisa i jego przyjaciół, była to dla nas tak nieprawdopodobna historia, że sądziliśmy najpierw, iż nie może być prawdziwa. Taka niesamowita odwaga, by 720 żołnierzy stawiało opór 42 tys. Niemców! Uznaliśmy natychmiast, że to najbardziej interesująca bitwa historii, i oczywiście napisaliśmy o tym piosenkę „40:1″ – źródło Anna Nowacka-Isaksson. Składamy hołd bohaterom. „Rzeczpospolita”, 2008-06-14.

zapytał(a) o 16:15 co to są polskie termopile pan od histori zadał nam zadanie co to są te polskie termopile ja nie wiem Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2010-12-09 16:16:22 To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź Polskie Termopile – nazwa nadawana czterem bitwom w historii Polski na wzór bitwy w wąwozie termopilskim, znanej z bohaterskiej postawy Spartan: * Bitwie pod Węgrowem 3 lutego 1863 w czasie powstania styczniowego, która była natchnieniem francuskiego poety Augusta Barbier do napisania wiersza Atak pod Węgrowem, gdzie porównał on atak polskich kosynierów na rosyjskie armaty do heroicznych walk starożytnych Spartan. Wkrótce określenie to obiegło europejską opinię publiczną przyczyniając się do wzbudzenia sympatii do walk Polaków. W 1904 Maria Konopnicka napisała wiersz Bój pod Węgrowem. * Bitwie pod Zadwórzem 17 sierpnia 1920, gdzie batalion polskich wojsk, złożony z ochotników spośród lwowskiej młodzieży, zagrodził drogę na Lwów oddziałom 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego. Z 330 polskich żołnierzy poległo 318, kilkunastu rannych dostało się do niewoli. Dowódca batalionu kpt. Bolesław Zajączkowski, nazywany „polskim Leonidasem”, popełnił z kilkoma żołnierzami samobójstwo. Zwłoki pięciu oficerów, które udało się zidentyfikować, pochowano na cmentarzu Orląt we Lwowie; pozostali spoczęli na miejscu swej bohaterskiej śmierci, gdzie został usypany kurhan i umieszczona tablica pamiątkowa z napisem: Orlętom, poległym w dniu 17 sierpnia 1920 r. w walkach o całość ziem kresowych. * Bitwie pod Dytiatynem 16 września 1920. * Obronie Wizny w dniach 7-10 września 1939. Przeciw 42 200 żołnierzom niemieckim, 350 czołgom, 457 moździerzom, działom i granatnikom i wsparciu powietrznemu Luftwaffe walczyło pod dowództwem Władysława Raginisa 720 Polaków – na jednego Polaka przypadło więc w przybliżeniu sześćdziesięciu Niemców. Tylko kilkudziesięciu polskich żołnierzy dostało się w niewolę niemiecką. Reszta zginęła walcząc do końca, broniąc Ojczyzny. Dowódca dopełnił złożonej wcześniej przysięgi, że żywy nie odda bronionych pozycji. Po wyczerpaniu amunicji i wydaniu rozkazu kapitulacji ostatnim ocalałym podwładnym, sam pozostał na stanowisku dowodzenia i popełnił samobójstwo rozrywając się granatem. Uważasz, że ktoś się myli? lub

Kilkunastu polskich żołnierzy broniło się walcząc z przeciwnikiem, który miał prawie 40-krotną przewagę. Przeciwko czołgom, samolotom i artylerii mieli tylko lekką broń. Mowa o bitwie pod Wizną zwanej polskimi Termopilami. Bitwa pod Termopilami to jedna z najbardziej znanych bitew starożytności. W wąskim przesmyku w roku 480 doszło do spotkania armii króla perskiego Kserksesa I z niewielką grupą spartańskich żołnierzy. Dzisiaj trudno ustalić jakimi siłami dysponowały obie strony. Mówi się, że Persowie mieli 300 tysięcy żołnierzy, a Grecy tylko 300. Spartanie wiedzieli, że nie mają szans na zwycięstwo. Jednak nie poddali się i walczyli do końca. Dowodził nimi król Leonidas, który również zginął na polu bitwy. Historia ta przeszła do legendy. Dzisiaj jest symbolem heroicznej walki, oddania i poświęcenia własnego życia dla ojczyzny. W historii Polski jest kilka bitew określanych jako polskie Termopile. Jedną z nich jest bitwa pod Hodowem nieopodal Złoczewa. Doszło do niej w roku 1694, gdy Tatarzy dotarli do granicy Rzeczpospolitej. Przeciwko nim wystąpiły dwa polskie oddziały pod dowództwem Konstantego Zahorowskiego i Mikołaja Tyszkowskiego. Liczyły około 500 jeźdźców. Pierwsza potyczka skończyła się polskim zwycięstwem. Jednak doszło do uwięzienia Tyszkowskiego. W tym czasie Tatarzy wrócili. Podczas obrony w Hodowie Polacy wykorzystywali improwizowaną obronę. Tatarzy mimo sporej przewagi liczebnej nie zdołali ich pokonać. W końcu wycofali się, pozostawiając po sobie 2000 zabitych. Inną bitwą, którą można nazwać polskimi Termopilami jest bitwa pod Węgrowem z roku 1863, a więc tuż po rozpoczęciu powstania styczniowego. Znajdujący się w miasteczku powstańcy do dyspozycji mieli tylko kosy ustawione na sztorc. Przeciwko nim wystąpiły oddziały rosyjskie. Polacy walczyli dzielnie, nie bez powodu bitwa pod Węgrowem uznawana jest za jedną z najważniejszych potyczek całego powstania. Warto wspomnieć również o obronie Wizny z września 1939 roku. Wówczas zorganizowana została tam linia obronna. Załogę fortyfikacji stanowiły tam oddziały Samodzielnej Grupy Operacyjnej Narew. Dowodził nią kapitan Władysław Raginis. Dywizja generała Guderiana dotarła do Wizny 7 września 1939 roku. Polscy żołnierze, choć nieuzbrojeni, bronili się dwie doby mimo przygniatającej przewagi Niemców. Na jednego obrońcę Wizny przypadało aż 40 atakujących. Niemcy wprawdzie 9 września opanowali kilka schronów, ale stracili wielu ludzi i kilkanaście czołgów. Bardzo długo bronił się bunkier z kapitanem Raginisem. 10 września rano Niemcy postanowili więc posłużyć się szantażem. Obiecali, że jeśli załoga podda się, jeńcy nie zostaną rozstrzelani. W końcu kapitan zalecił kapitulację, ale sam popełnił samobójstwo. Rozerwał się granatem. Resztki jednego z bunkrów, które zachowały się do dzisiaj, zamieniono w pomnik, który upamiętnia obrońców Wizny. Kapitana Raginisa anonsowano pośmiertnie do stopnia majora. Kapitanem został z kolei porucznik Stanisław Brykalski, który również obrony nie przeżył. Zobacz również

kmsdf;lm;d karta pracy reported speech complete the sentences in reported speech. like playing rug on this hard ben said that he sung here tina said that she go

Strękowa Góra (Polskie Termopile) koło rzeki Wizny, na wschód od Łomży, to jedno z wyjątkowych miejsc pamięci w Polsce. Upamiętnia bowiem bitwę z kampanii wrześniowej, która odbyła się w dniach 7-10 września między wojskami polskimi, którymi dowodził kapitan Władysław Raginis, a wojskami hitlerowskimi pod dowództwem Heinza Guderiana. Z powodu ogromnej dysproporcji sił na korzyść najeźdźcy (40:1) i jednocześnie bohaterskiego oporu, jaki stawiali polscy żołnierze, miejsce to ochrzczono “Polskimi Termopilami”. Krótka historia obrony Wizny W okolicach rzeki Wizny znajdowała się niedokończona, kilkukilometrowa linia fortyfikacji, która stanowiła główny punk oporu stawianego Niemcom. Brakowało jej wentylacji, maskowania, czasami i kopuł pancernych. Linia ciągnęła się na odcinku Wizna – Strękowa Góra. W sumie składało się na nim siedem ciężkich i dwa lekkie żelbetonowe schrony bojowe. Obronę Wizny wzięli na siebie żołnierze Samodzielnej Grupy Operacyjnej “Narew”, którymi dowodził kpt. Raginis, instruktor i wykładowca Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie. Łącznie miał pod sobą 20 oficerów i 700 szeregowców, którzy należeli między innymi do 8 Kompanii Strzeleckiej, 136 Rezerwowej Kompanii Saperów i plutonu artylerii piechoty. Guderian dysponował w sumie około 40 tys. żołnierzy, z których bezpośrednio w walkach brało udział 2–5 tys. Wchodzili w skład 20 Dywizji Zmotoryzowanej, 3 i 10 Dywizji Pancernej oraz brygady fortecznej “Lötzen”. 10 września 1939 roku, po niemieckim ultimatum, poddane zostały dwa ostatnie schrony w okolicy Strękowej Góry. Kapitan Raginis popełnił samobójstwo, rozrywając się granatem. Miejsce pamięci Na Strękowej Górze, z której rozciąga się piękny widok na dolinę Narwi i Biebrzy, znajduje się krzyż upamiętniający walkę. Jest też tam grób kapitana Raginisa. Powstał w 2001 roku, po zidentyfikowaniu dzięki badaniom DNA znalezionych na górze szczątków. Po identyfikacji pochowano je z wojskowymi honorami. Miejsce pamięci zwiedzać można praktycznie cały rok, za darmo. Obok krzyża i grobowca są też ruiny schronu. Koło nich jest tablica informacyjna. Ciekawe miejsca w Polsce na weekend Rokrocznie odbywają się na Strękowej Górze uroczystości i inscenizacje bitwy pod Wizną. Nagrana przez szwedzki metalowy zespół Sabaton piosenka “40:1″, poświęcona jest właśnie temu wydarzeniu historycznemu. [mapsmarker marker=”89”] Założyciel oraz kilku innych projektów internetowych. Zawodowo programista z coraz większym nastawieniem na specjalizację SEO. Prywatnie oczywiście wielki fan turystyki - szczególnie tej krajowej.

1. Тисн βаγоከиро
2. Х αպеβиτирсу
3. Остеնևհուщ դጠպ
4. ቱмо е
   1. Шуклቆмαб ы
   2. Звըβэπаቷ аለ укጿстիзω ጤоз

polskie termopile karta pracy odpowiedzi