Sok z żyworódki zawiera m.in witaminę C, mangan, miedź, selen, glin, krzem, potas, wapń, żelazo. Żyworódka idealnie sprawdza się przy paradontozie oraz wszelkich problemach skórnych. Sok z żyworódki Dermesa nie zawiera kompozycji zapachowych oraz alergenów. Przebadany dermatologicznie.
Żyworódka – Bryophyllum pinnatum – Kalanchoe pinnata Żyworódka jest rośliną tropikalną, która jest interesująca przede wszystkim ze względu na swoje cechy biologiczne. Gatunek ten charakteryzuje się zjawiskiem żyworodności, co oznacza, że między ząbkami liści tworzą się pąki liściowe, które dają początek roślinom potomnym. Pąki liściowe rośliny, osiągając pewną wielkość i pewien okres dojrzałości, oddzielają się od rośliny macierzystej i rozpoczynają niezależną egzystencję. Dlatego też Kalanchoe nazywane jest również „drzewem życia”. Eksperymenty botaniczne dowodzą, że zjawisko żyworodności występuje tylko wtedy, gdy dzień jest długi. W warunkach naturalnych, wraz z nadejściem krótkich dni, ten proces rozmnażania zostaje zawieszony i zastąpiony rozmnażaniem płciowym – za pomocą nasion. W warunkach pokojowych i w szklarniach, gdzie jest sztuczne i fluorescencyjne oświetlenie, proces rozmnażania może trwać przez cały rok. W swoim naturalnym środowisku rośnie na glebach kamienistych i na suchych zboczach górskich, na piaszczystych i skalistych wybrzeżach morskich. Jest szeroko uprawiana jako roślina ozdobna w otwartym terenie w krajach tropikalnych i subtropikalnych. W umiarkowanych szerokościach geograficznych żaden z gatunków Kalanchoe w warunkach naturalnych nie występuje, ponieważ gdy temperatura otoczenia spada poniżej zera, roślina umiera. W Europie uprawiana jest w mieszkaniach jako roślina ozdobna i lecznicza. Opis Kalanchoe to wiecznie zielona bylina o silnie wzniesionej łodydze, prostej lub słabo rozgałęzionej, o wysokości od 60 cm do 1 m. Liście o długości prawie 20 cm, trójkątnie zwężające się ku górze, z niewielkimi wgłębieniami wzdłuż krawędzi. Górna strona błyszcząca, z brązowo-szmaragdowym odcieniem, spód szaro-zielony z niewyraźnymi brązowawymi plamkami. Kwiaty jasnofioletowe, rurkowate, długości około 2 cm, zebrane w gęste, wiechowate kwiatostany, kwitnące na dorosłych kwiatostanach późną zimą. Surowiec Surowcem jest świeże ziele roślinki minimum rocznej. Skład chemiczny Żyworódka zawiera flawonoidy, katechiny, bufadienolidowe glikozydy (briofiliny), polisacharydy, sacharoproteiny, sole mineralne (glin, żelazo, potas, magnez, krzem, mangan, miedź), witaminę C, kwas bursztynowy, jabłkowy, szczawiooctowy, fenolokwasy. Dla oczu i uszu Sok z żyworódki jest szeroko stosowany w okulistyce. Stosuje się go w leczeniu nadżerek rogówki, zapalenia rogówki, oparzeń, urazów, zwyrodnienia barwnikowego siatkówki, dystroficznego uszkodzenia oka i opryszczkowego zapalenia rogówki. Zioło leczy także stan zapalny ucha i ucha środkowego, również ropne. Jama ustna Sok z żyworódki jest używany do leczenia zapalenia i krwawienia dziąseł, zapalenia i grzybicy jamy ustnej i zapalenia migdałków. Łagodzi objawy paradontozy. Infekcja gardła, ból, zaczerwienienie, uczucie suchości, zalegająca wydzielina i chrypka. Poratuj zranioną skórę Żyworódka ma niesamowite zdolności gojące, a przy tym przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, antywirusowe i grzybobójcze. Hamuje stany zapalne skóry i błon śluzowych. Pobudza gojenie ran, odleżyn, odmrożeń, łagodzi skutki oparzeń rentgenem i słońcem. Z pomocą żyworódki leczy się choroby skóry, wrzody, wypryski, czyraki, ropnie, trudno gojące się rany, odleżyny i przetoki, owrzodzenia troficzne podudzi, cukrzycowe zmiany troficzne. Żylaki odbytu w stanie zapalnym, trądzik grudkowy skóry twarzy i zapalenie łojotokowe, łupież, pęknięcia sutków. Zioło regeneruje i przyspiesza pokrywanie się ran świeżym naskórkiem. Zmniejsza obrzęki i miejscowe przekrwienie. Soczyste całe i zmiażdżone liście nakłada się bezpośrednio na skaleczenia, zadrapania i inne choroby skóry. W pękaniu naskórka dłoni, pękaniu rogowaciejącego naskórka stóp smarować wieczorem skórę i potem nałożyć bawełniane rękawiczki (skarpetę)., Nalewka i sok pomoże oczyścić rany z tkanek martwiczych, a także usunąć ropę. Blizny powstają bez ostrych przykurczów. Kompresy i przemywania dobrze jest wspomóc wewnętrznym przyjmowaniem soku w dawce po 20 kropli trzy razy dziennie rozcieńczonego wodą. Przeciwgrzybiczo Żyworódka działa fungistatycznie. Niszczy grzybice błon śluzowych narządów płciowych, grzybice skóry i paznokci. Pomaga pozbyć się brodawek. Przeciwalergicznie Na wykwity alergiczne i ukąszenia przez owady. Także na katar sienny. Na okolice intymne Leczy nadżerki ginekologiczne i świąd odbytu, skuteczny w terapii zapalenia prącia (płukanki, okłady, globulki z ekstraktem). W kosmetyce Roślinka jest środkiem przeciwzapalnym, rozjaśniającym cerę, nawilżającym, odżywczym, lekko naprężającym skórę, przeciwtrądzikowym. Hamuje łojotok, działa przeciwwysiękowo. Korzystnie działa przy trądziku różowatym i rumień. Likwiduje przebarwienia. Żyworódka wzmacniająco Roślinka ma działanie remineralizujące, wzmacniające, immunostymulujące, odtruwające, pobudzające odnowę tkanek, a nawet krwiotwórcze. Zwiększa siły obronne organizmu i wzmaga odporność na infekcje. Spadek odporności, osłabienie fizyczne, choroby wyniszczające, niedokrwistość. Pomaga przy regeneracji organizmu po radioterapii i chemioterapii. Sok i inne preparaty Sok z żyworódki przygotowuje się ww nieco odmienny sposób. Po pierwsze – nie podlewamy roślinki przez okres 7 dni. Ścinamy liście wraz z łodygą ostrym nożem i przechowujemy je w ciemnym miejscu, w temperaturze poniżej 10 st C przez kolejne 7 dni. Dopiero teraz możemy surowiec przerobić na sok. Konserwujemy go za pomocą dwudziestoprocentowego alkoholu. Przechowujemy do roku czasu. Można także sok zmieszać z płynnym miodem pszczelim w stosunku jedna część żyworódki na cztery części miodu. Dodać cytryny lub nieco cukru waniliowego w celu poprawy smaku i zapachu. Tak przyrządzony można przechowywać w suchym i chłodnym miejscu lub w lodówce jedynie nie dłużej niż 3 dni, ale można podać dzieciom. Od 7 roku życia – 1 łyżeczkę 2-3 razu dziennie po wystąpieniu symptomów choroby tj. anginy, nieżytu gardła, migdałków, krtani, zapalenia jamy ustnej lub dziąseł, zapalenia oskrzeli, płuc, zapaleniu ucha środkowego oraz innych chorób infekcyjnych. Można też stosować profilaktycznie 1-2 łyżeczek dziennie a po 2 – 3 mies. zrobić przerwę na 3 – 4 tyg. Dla dorosłych i dzieci starszych od 12 roku życia dzienna dawka do stosowania wewnętrznego wynosi 6 łyżeczek tj. 3 x dziennie 1 łyżeczkę na pół godz. przed posiłkiem i 1 łyżeczkę półtorej godz. po posiłku lub 2 łyżeczki pół godz. po posiłku. Profilaktycznie w celu utrzymania organizmu w stanie odporności na choroby infekcyjne, należy przez 7 dni podawać 2 x 1 łyżeczkę soku a potem 1 x w tyg. 3 – 4 łyżeczki przez jeden dzień. Objawy choroby ustępują dość szybko – w czasie 4 – 5 dni a wysoka temperatura powraca do normy po 3 dniach. Maść z żyworódki Można przyrządzić samemu. Miesza się w tym celu 40 ml soku, 60 g bezwonnej lanoliny (tłuszcz wyrabiany z wełny owiec ), g Furazolidonu (lek bakteriostatyczny ), g Novocainy (lek znieczulający ). O ile nie dysponujemy farmaceutycznymi specyfikami – roztopić około 10 dkg świeżego niesolonego smalcu i gdy jest ciepły (nie gorący), dobrze wymieszać go z 1 łyżką soku przesączonego przez płótno. Wcierać bądź nakładać maść na zmienioną chorobowo skórę ( można założyć opatrunek z gazy). Uwaga – ze względu na brak możliwości zrobienia tego typu maści z zachowaniem warunku sterylności, nie należy stosować jej na czyste czy zainfekowane rany. Do ich leczenia można używać czystego soku z liści wyciśniętego jałowym gazikiem lub po zdjęciu błonki pokrywającej liść położyć go bezpośrednio na ranę. Identycznie leczymy oparzenia II stopnia, trudno gojące się rany, owrzodzenia podudzi, owrzodzenia cukrzycowe wokół kostek, owrzodzenia podudzi (niesztowice), żylaki odbytu. Krople do nosa uszu, oczu i gardła Zmiażdżyć listek uprzednio dobrze wypłukany, wycisnąć przez sterylną gazę sok i zakroplić po 1 kropli do oczu dwa razy dziennie. Pieczenie szybko ustąpi. Kroplami można też zakroplić nos stosując po 2 krople 2 x dziennie. Ulga nastąpi bardzo szybko, infekcja i stan zapalny minie ale należy zakraplać jeszcze 3-4 dni. Przy bólu i szumie w uszach w infekcyjnym zapaleniu trąbek słuchowych Eustachiusza, stosować 2-3 krople i ból powinien natychmiast ustąpić. Następnie należy natrzeć okolice uszu i skroni sokiem Wyciąg na winie: 1 cz. surowca rozdrobnionego świeżego na 5 cz. wina białego lub czerwonego, wytrawiać przynajmniej 2 tygodnie, przecedzić. Pić 30-50 ml dziennie. Również nadaje się do okładów i obmywania chorej skóry. Macerat: 1 cz. świeżego rozdrobnionego surowca zalać 3 częściami wody zdrojowej; odstawić na 8 godzin, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 2-3 łyżki. Nadaje się do przemywania i okładów. Sok i macerat można przelać do woreczków na lód i zamrozić. Nalewka: 1 część surowca świeżego i rozdrobnionego zalać 3 częściami alkoholu 30-40%; odstawić na 7 dni, przefiltrować. Zażywać 2 razy dziennie po 10 ml. Żyworódka – z czym łączyć Ziółko wykazuje synergizm (współdziałanie potęgowane) z miodem, propolisem, mleczkiem pszczelim, tranem, olejem lnianym, olejem konopnym, aloesem, wyciągiem z borowiny, żywokostem, farbownikiem, lukrecją, pokrzywą, bluszczykiem kurdybankiem, babką szerokolistną/średnią/wąskolistną, mniszkiem, kobylakiem, jastrzębcem, pępawą, płucnicą islandzką, Marchantia, torfowcem (wyciągi z ziela świeżego), paprotką słodką, łopianem, niecierpkiem, rdestami, turzycą i agawą. Interakcje Kalanchoe może nasilać działanie barbituranów. Kalanchoe może nasilać działanie glikozydów nasercowych, takich jak digoksyna i digitoksyna. Kalanchoe może nasilać działanie leków immunosupresyjnych. Kalanchoe może nasilać działanie leków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Przeciwwskazania Przy równoczesnym zażywaniu glikozydów nasercowych uwzględnić nasercowy wpływ żyworódki. Nie stosować u kobiet w ciąży. Źródła: Каланхое перистое (Kalanchoe pinnata Lam.)Żyworódka w kosmetykach. Żyworódka to prawdziwa bomba dla skóry trądzikowej. Dzięki swoim właściwościom antybakteryjnym i wysokim stężeniu cynku, radzi sobie z bolącymi i widocznymi wypryskami. Olejek lub sok można wcierać miejscowo, w zaognione miejsca, lub stosować w formie maseczek czy kremów.
fot. Fotolia Żyworódka pierzasta to roślina z rodziny gruboszowatych, pochodząca z Madagaskaru. Jest popularnym i wytrzymałym sukulentem, uprawianym w domach jako roślina doniczkowa. Ma też wiele cennych dla zdrowia właściwości. Żyworódka - odkryj jej zalety Zielone, mięsiste liście żyworódki zawierają duże ilości witaminy C, a także minerały w najlepiej przyswajalnej postaci, cynk i krzem (pierwiastki pięknej skóry), a także ważne np. dla układu krążenia i nerwowego: potas, mangan, miedź, selen, wapń, czy żelazo. Można przyrządzać z niej napary, nalewki, papki i maści. W sklepach zielarskich i aptekach kupisz także gotowe preparaty z żyworódki. Doskonały do picia jest sok z żyworódki - cena ok. 12 zł za 100 ml, do stosowania zewnętrznego warto miec w domu maść z żyworódki - cena ok. 26 zł za 150 g. Warto też przygotowywać je samodzielnie w domu. Żyworódka nie jest tak popularna jak aloes, ani tak modna jak zioła szwedzkie, ale z powodzeniem z nimi konkuruje. Mogą być doskonałym uzupełnieniem naturalnych kuracji przy dolegliwościach przewlekłych i w doraźnych przypadkach. Żyworódka – kiedy ją stosować? Zdaniem specjalistów od naturoterapii wyciąg z żyworódki plamistej sprawdza się zarówno stosowana zewnętrznie, jak od wewnątrz. działa przeciwzapalnie, zwalcza wirusy, bakterie i grzyby regeneruje, przyspiesza gojenie zranionych miejsc zmniejsza obrzęki i przekrwienia leczy trudno gojące rany, odleżyny, oparzenia leczy stany zapalne błon śluzowych przewodu pokarmowego pomaga w leczeniu paradontozy normuje zbyt wysoki poziom cukru odtruwa wątrobę łagodzi problemy z krążeniem szczególnie u meteopatów ma korzystny wpływ na pamięć jest pomocna w zapaleniu i przeroście prostaty u mężczyzn regeneruje organizm, w okresie rekonwalescencji po chorobie, operacji ogólnie wzmacnia odporność, zapobiega infekcjom bywa wskazana przy bólami głowy, kręgosłupa, stawów uznawana jest za afrodyzjak Żyworódka dla dziecka? Można ją podawać dzieciom powyżej 12 roku życia, oczywiście z wyjątkiem preparatów na bazie alkoholu, np. nalewki. dzieciom można podawać np. sok z liści (np. dodany do jogurtu) oraz ciepły napar z żyworódki (wypity rano zamiast herbaty pobudza apetyt). Żyworódka - sok na odporność i lepsze trawienie Aby zrobić sok z żyworódki, umyte, osuszone i owinięte w papier liście włóż do lodówki na kilka dni. Schłodzone pokrój, przesyp do szklanego naczynia i ugnieć. Wstaw do lodówki na kilka dni. Po tym czasie odcedź sok, postaw w ciemnym miejscu. Po tygodniu jest gotowy do użycia. Żyworódka - nalewka wzmacniająca Pokrój drobno liście i łodygę, a następnie włóż do słoika, zalej 40-proc. wódką (w proporcjach 1:3) i szczelnie zakręć. Odstaw w ciemne miejsce na 2 tygodnie (idealna jest temperatura pokojowa). Przecedź i przelej nalewkę do ciemnej butelki. Nalewka z żyworódki jest z żyworódki może być przechowywana przez 2 lata. Stosuj ją do picia, łyżkę dziennie w okresach osłabienia, a także do dezynfekcji ran. Żyworódka - maść na problemy skórne Recepta na maść z żyworódki jest prosta. Rozpuść w rondelku ok. 100 g świeżego smalcu. Gdy lekko przestygnie wymieszaj z 1 łyżką odcedzonego soku. Tak przygotowaną maść (całkiem ostudzoną) przełóż do słoiczka I wcieraj w zmienioną chorobowo skórę. Przechowuj w lodówce. Żyworódka – nie dla kota Trzymając roślinę na parapecie trzeba pamiętać, by znajdowała się poza zasięgiem domowych pupili. Najbardziej żyworódka szkodzi kotom. Zjedzona nawet w niewielkich ilościach może wywołać u nich wymioty, biegunkę, a także zaburzenia rytmu serca. Żyworódka – przeciwwskazania Specyfiki z żyworódki nie sa wskazane dla osób, które mają podwyższony poziom potasu we krwi (lub zbliża się on do górnej granicy normy). Tak jak w przypadku wszystkich naturalnych specyfików, warto skonsultować się z lekarzem, gdy przyjmujemy na stałe jakieś leki - także w postaci maści, kremów, okładów itp. Kochasz rośliny? Sprawdź, jak korzystać z ich cennych właściwości Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!Żyworódka pierzasta jest rośliną o szerokim zastosowaniu leczniczym. Podobnie jak aloes, wywodzi się z rodziny sukulentów i posiada cenne właściwości lecznicze. Na co pomaga? Jej działanie jest bardzo szerokie, ponieważ zawiera mnóstwo składników mineralnych takich jak żelazo, potas czy cynk. Wpływa pozytywnie na gardło i drogi oddechowe, łagodzi bóle reumatyczne, leczy trądzik różowaty i pospolity. Żyworódka pierzasta to również doskonały środek na rany i grzybicę paznokci. Roślina może być także stosowana na włosy. Jak jeszcze można stosować żyworódkę? Dlaczego warto mieć w domu ten kwiat? spis treści 1. Co to jest żyworódka pierzasta? 2. Odmiany rośliny żyworódki 3. Zastosowanie żyworódki pierzastej 4. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej Zewnętrzne zastosowanie żyworódki 5. Maść z żyworódki na skórę 6. Sok z żyworódki pierzastej – przepis 7. Przeciwwskazania do stosowania żyworódki 8. Uprawa żyworódki rozwiń 1. Co to jest żyworódka pierzasta? Żyworódka pierzasta jest wieloletnią rośliną pochodzącą z Madagaskaru. Przez wielu pasjonatów kwiatów doniczkowych nazywana jest grubolistem sprężystym albo płodnolistem kielichowym. Swoim wyglądem nieco przypomina aloes, ponieważ podobnie jak on, wywodzi się z rodziny sukulentów. Żyworódka pierzasta jako jedyna spośród wszystkich odmian żyworódki wykazuje właściwości lecznicze. Nie jest trująca, dlatego z powodzeniem może być wykorzystywana jako składnik soków oraz nalewek. W jej składzie występują cenne składniki mineralne oraz witaminy. Żyworódka pierzasta dodawana jest do maści leczniczych, kremów, płynów oraz leków. Zobacz film: "Jakie właściowości ma żyworódka?" 2. Odmiany rośliny żyworódki W sprzedaży dostępnych jest kilka odmian żyworódki. Pierwszą z nich jest kalanchoe daigremontiana, nazywana także żyworódką Daigremonta. Roślina charakteryzuje się krzewiastym, wzniesionym pokrojem, a także sztywnymi i grubymi pędami. Posiada także duże, szerokie liście o strzałkowatym kształcie (po bokach występują charakterystyczne wypustki). W warunkach naturalnych roślina może osiągnąć nawet sto pięćdziesiąt centymetrów wysokości. Roślina doniczkowa dorasta do około dziewięćdziesięciu centymetrów. Tytułowa żyworódka pierzasta, znana także jako kalanchoe pinnata, grubolist sprężysty, płodnolist kielichowy lub roślina stulecia wykazuje cenne właściwości zdrowotne. Ta roślina lecznicza podobna do aloesu, posiada okrągłą, zdrewniałą łodygę, która dorasta nawet do metra wysokości. Na pniach żyworódek pierzastych na przemian wyrastają trójkątne, mięsiste, ząbkowane i długie liście. Liście rośliny mogą mieć zielony lub szarozielony kolor, a od spodu są przyozdobione drobnymi, czarnymi cętkami. Liście żyworódki na brzegach mają czerwoną obwódkę. Żyworódka lecznicza w momencie zakwitu wydaje dzwonkowate kwiatostany, które mogą utrzymywać się do nawet kilku miesięcy. Kwiaty żyworódki wyrastają spośród długich pędów. Gdzie można kupić tę odmianę? Kwiat leczniczy żyworódka pierzasta dostępny jest w kwiaciarniach i sklepach z roślinami, zarówno stacjonarnych, jak i internetowych. Trzecia odmiana rośliny to żyworódka wąskolistna, nazywana też kalanchoe tubiflora. Cechą charakterystyczną tej odmiany żyworódki są długie, wąskie liście, które wyrastają w sposób regularny wokoło pionowo wyrastających pędów. Na liściach występują liczne rozmnóżki, dzięki którym roślina jest niezwykle żywotna. Czym różni się ta odmiana od innych żyworódek? Liście kalanchoe tubiflora posiadają białe cętki, które doskonale kontrastują się z zielonym lub ciemnofioletowym odcieniem blaszki liściowej. Kwiat doniczkowy może osiągać nawet sto centymetrów wysokości. Pielęgnacja nie jest specjalnie pamiętać o tym, że roślina preferuje stanowiska dobrze nasłonecznione, jednak nie należy przesadzać z jej podlewaniem. 3. Zastosowanie żyworódki pierzastej Żyworódka pierzasta może być wykorzystana jako roślina ozdobnalub jakoroślina lecznicza. Wyciąg z tej rośliny stanowi składnik wielu maści, żeli, soków oraz toników oraz płynów do stosowania zewnętrznego. Preparaty i maści zawierające żyworódkę pierzastą charakteryzują się działaniem antybakteryjnym, antyseptycznym, przeciwgrzybiczym oraz przeciwtrądzikowym. Żyworódka pierzasta to roślina, która leczy, stanowi więc doskonały składnik nalewek. W wielu polskich domach znaleźć można nalewki z malin, cytryn, pigwy, czarnych porzeczek. Domową apteczkę warto wzbogacić także o nalewkę z żyworódki. 4. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej W jej składzie znajdziemy nie tylko witaminę C, znaną również jako kwas askorbinowy, ale również cenne składniki mineralne takie jak selen, miedź, bor, glin, krzem, żelazo, potas, cynk, wapń, mangan. Oprócz składników mineralnych żyworódka zawiera również glikozydy nasercowe z grupy bufadienolidów, przeciwutleniacze, trójpenteny, związki steroidowe oraz chalkony. Żyworódka to roślina, która posiada wiele różnorodnych właściwości w tym właściwości przeciwzapalne, regenerujące, immunostymulujące, a także antygrzybicze i bakteriobójcze. W ostatnim czasie żyworódka stała się również źródłem związków o właściwościach, które mogą wspomóc terapię w kierunku zaleczania alergii. Żyworódka jest stosowana przy stanach zapalnych górnych dróg oddechowych czy gardła, zapaleniu oskrzeli, kaszlu, anginie, dychawicy oraz astmie alergicznej. Stanowi również doskonały środek na stany zapalne skóry. Doskonale zwalcza bóle reumatyczne. Istnieją badania potwierdzające jej skuteczne działanie w stomatologii. Płyny doustne z żyworódką przeciwdziałają paradontozie, krwawieniu dziąseł oraz dolegliwościom bólowym zębów. Żyworódka pierzasta eliminuje przykry zapach z ust, pomaga przy nadwrażliwości dziąseł. Roślina ta posiada naprawdę szeroki wachlarz zastosowań, z tego powodu na stałe zagościła na półkach sklepów zielarskich oraz aptek. Zarówno stacjonarnie, jak i w sklepach internetowych zakupić możemy gotowe preparaty lecznicze do stosowania wewnętrznego oraz zewnętrznego. Preparaty z żyworódką pierzastą to przede wszystkim: płyny, maści, kremy, żele, toniki, krople. Zewnętrzne zastosowanie żyworódki W naturalnej medycynie żyworódka pierzasta jest bardzo często stosowana do leczenia problemów skórnych, ponieważ związki zawarte w żyworódce przyspieszają nie tylko gojenie ran, ale także oczyszczają je przykładowo z martwej tkanki czy ropy. Żyworódka to idealne lekarstwo na: trądzik, przebarwienia, stany zapalne, grzybicę skóry i paznokci, brodawki, kurzajki, liszaje, odciski, odleżyny. Żyworódka pierzasta przeciwdziała również takiemu problemowi jak żylaki nóg. Często stosowana jest też na hemoroidy. Medycyna naturalna uwzględnia użycie żyworódki pierzastej na dolegliwości bólowe głowy oraz na chore zatoki. 5. Maść z żyworódki na skórę Ogromną popularność zyskuje maść z żyworódki. Posiada ona bardzo szerokie zastosowanie. Jest ona odpowiednia dla skóry suchej i normalnej. Dzięki żyworódce skóra staje się sprężysta i gładka. Maść zapewnia skórze odpowiednie nawilżenie. Jeżeli borykamy się z problemem popękanej skóry dłoni czy rogowaciejącemu naskórkowi stóp maść z żyworódką pierzastą może pomóc nam pozbyć się tych problemów. Zawarte w maści składniki mineralne, witamina C oraz kwasy fenolowe przeciwdziałają takim problemom skórnym jak: łojotok, łupież, atopowe zapalenie skóry, trądzik, przebarwienia, odleżyny, grzybica skóry oraz paznokci. Preparat jest polecany także osobom, które cierpią na egzemę i łuszczycę. Maść z żyworódki pomoże także regenerować skórę po skaleczeniach i otarciach. Stanowi również naturalne lekarstwo na hemoroidy. Środek ten można stosować także do pielęgnacji blizn pooperacyjnych, na przykład po cięciu cesarskim. Maści na bazie żyworódki oferowane są przez takie firmy jak Gorvita, EkaMedika czy FarmVix. Osoby, które preferują domowe kosmetyki, mogą same przyrządzić maść z żyworódki w warunkach domowych. Przepis na maść z żyworódki Pierwszy przepis jest niezwykle prosty. Kilka łyżek wazeliny należy rozgrzać na wolnym ogniu. W drugim kroku drobno zgniecione liście żyworódki pierzastej połączyć z roztopioną wazeliną. Miksturę należy podgrzewać na wolnym ogniu przez trzydzieści minut, regularnie mieszając. Po upłynięciu trzydziestu minut maść odstawiamy do przestudzenia. Drugi przepis na maść z żyworódką uwzględnia użycie gliceryny, masła karite, masła kokosowego oraz rozgniecionych liści rośliny doniczkowej. Mieszamy po dwadzieścia pięć gramów każdego masła oraz gliceryny z rozgniecionymi liśćmi żyworódki pierzastej. Całość gotujemy przez dwadzieścia minut na wolnym ogniu. Odstawiamy do przestudzenia. 6. Sok z żyworódki pierzastej – przepis Żyworódka pierzasta to roślina lecznicza, która słynie ze swoich cudownych właściwości. Niemal każda apteka ma w sprzedaży żyworódkę w płynie lub sok na bazie tej rośliny. Produkty te cieszą się sporym zainteresowaniem klientów, ponieważ można je stosować zarówno na skórę, jak i na włosy. Okazuje się jednak, że taką miksturę możemy przyrządzić sami. Jak zrobić sok z żyworódki pierzastej w warunkach domowych? Sok z żyworódki to naturalne lekarstwo, które niweluje wiele dolegliwości. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej znajdują zastosowanie w leczeniu wielu problemów skórnych takich jak: łupież, swędzenie skóry głowy, trądzik różowaty, trądzik pospolity, kurzajki. Dodatkowo, sok z żyworódki jest naturalnym środkiem na egzemę czy liszaja czerwonego, zwanego też liszajem płaskim. Przepis na sok z żyworódki nie jest skomplikowany. Po umyciu, a także osuszeniu, liście kalanchoe należy owinąć papierem, a następnie włożyć do lodówki na kilka dni. Po upływie określonego czasu liście wyjmujemy z lodówki, kroimy je w kostkę, a następnie wsypujemy do szklanego naczynia. Za pomocą pałki kucharskiej ugniatamy liście, aby roślina wypuściła soki. Rozgniecioną miazgę z sokiem przekładamy na kolejne pięć dni do lodówki. Oddzielamy miazgę od soku przy użyciu sitka. Gotową miksturę odstawiamy do chłodnego i ciemnego pomieszczenia. Sok z kalanchoe jest gotowy do spożycia po kolejnych siedmiu dniach leżakowania. Ciekawostka Z liści rośliny przyrządzić można również inne produkty takie jak nalewka z żyworódki. Stanowi ona doskonałą alternatywę dla innych nalewek kwiatowych takich jak nalewka z aloesu czy nalewka z geranium (anginki). 7. Przeciwwskazania do stosowania żyworódki Warto zdawać sobie sprawę, że jedyna lecznicza żyworódka to żyworódka pierzasta (kalanchoe pinnata). Żyworódka wąskolistna (Kalanchoe tubiflora) jest trująca, dlatego nie należy przyrządzać z niej żadnych soków oraz nalewek. Podobnie jest z żyworódką Daigremonta. Wszystkie części tej rośliny są trujące i nie nadają się do spożycia. Przeciwwskazaniem do stosowania żyworódki jest nadwrażliwość na tę roślinę. Alergia skórna może objawiać się w postaci swędzenia czy wykwitów na skórze. Duża część preparatów z żyworódką zawiera w swoim składzie alkohol. Produktów tych nie powinny spożywać dzieci, kobiety ciężarne, ale również matki karmiące piersią. Stosowanie środków na bazie żyworódki może być dla kobiet ciężarnych niezwykle niebezpieczne, ponieważ żyworódka nasila skurcze macicy i może doprowadzić do przedwczesnego porodu u kobiety. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy można pić płyn z żyworódki? - odpowiada lek. Dariusz Czubiński Czy sok z żyworódki pomoże na grzybicę pochwy? - odpowiada lek. Aleksander Ropielewski Jakie zioła można stosować w cąży? - odpowiada mgr Małgorzata Mazurek Wszystkie odpowiedzi lekarzy 8. Uprawa żyworódki Żyworódka to rodzina roślin zwanych sukulentami. Bardzo dobrze żyworódka radzi sobie nawet z długimi okresami suchymi – żyworódka może nie być podlewana nawet miesiąc. Jest to możliwe dzięki temu, że żyworódka magazynuje wodę w liściach w dużych ilościach. Dlatego wystarczy podlewać żyworódkę tylko jeden raz w tygodniu. Bardzo ważne jest także odpowiednie dobrane doniczki dla sadzonki żyworódki, która musi mieć otwór odpływowy. Warto też na dnie usypać około 2 cm warstwy drenażowej, dzięki której możliwe będzie regulowanie poziomu wody. Żyworódka wymaga delikatnie przepuszczalnego podłoża. Natomiast, jeśli chodzi o odpowiednie stanowisko dla żyworódki to musi być nie tylko jasne, ale też w odpowiedniej temperaturze. Żyworódka wymaga przesadzania jedynie w momencie, kiedy tego wymaga sytuacja, ale tylko wczesną wiosną. Czasem wysoka łodyga żyworódki potrzebuje zastosowania podpórki. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy. 410 227 183 85 468 446 403 228
sok z żyworódki do picia
